@article { author = {Pirzad, Alireza and Mazlomi, Mahmood and Zardashti, Mohammad Reza}, title = {Effect of nano-iron foliar application on mineral elements and root α-aminose and its relation with yield in sugar beet (Beta vulgaris L.)}, journal = {Research in Field Crop Journal}, volume = {1}, number = {1}, pages = {54-63}, year = {2013}, publisher = {Urmia University}, issn = {2345-3818}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {To investigate effect of iron spraying on sugar beet (Beta vulgaris L.) leaves at different growth stages, a factorial experiment was conducted based on randomized complete block design with three replications at the Research Farm of Beet Sugar Naghadeh in spring 2011. Treatments were foliar application of Nano-Iron (0, 1, 2 and 3 g/l) at different growth stages (20, 40, 60, 80 and 100 % of ground cover). Results of analysis of variance showed that interaction effects between amounts and spraying stages had significant effects on the content of sodium, potassium, α-aminose of root, percentage of sugar, root yield (fresh weight) and sugar yield. The highest sodium content of root (0.71 %), and the highest potassium content (8.05 %) were obtained by 2 g/l iron spray at 40 % ground cover. And the maximum α-aminose percentage (1.11 %) was obtained by 3 g/l foliar application at 60 % of ground cover. Sugar percent rise up by higher foliar application (2 and 3 g/l) in comparison with control treatment. The highest yield of root (136570 kg/ha) was obtained from 3 g/l foliar application at 20 % of ground cover with no significant differences with 1 and 2 g/l spraying at 80% ground cover. The highest yield of sugar (30586 kg/ha) was occurred at 2 g/l of iron used in 80% ground cover.}, keywords = {Nano-iron,Sugar percentage,Beta vulgaris,Root yield,α-aminose}, title_fa = {تاثیر محلول‌پاشی نانوآهن بر عناصر معدنی و نیتروژن مضر ریشه و ارتباط آن با عملکرد قند چغندرقندL.) Beta vulgaris)}, abstract_fa = {به­منظور ارزیابی تاثیر محلول پاشی نانو آهن بر عناصر معدنی و نیتروژن مضر ریشه و ارتباط آن با عملکرد قند چغندرقند L.)  Beta vulgaris)در مراحل رویشی، آزمایشی به­صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی با 3 تکرار در بهار 1390 در مزرعه تحقیقاتی کارخانه آذر قند نقده انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل محلول­پاشی نانو آهن با مقادیر (صفر، 1، 2 و 3 در هزار) در مراحل مختلف رشد گیاه (20، 40، 60، 80 و100 درصد پوشش زمین) بود. نتایج تجزیه واریانس داده­ها نشان داد که اثر متقابل بین مقادیر آهن و مراحل محلول­پاشی روی میزان سدیم، پتاسیم و  نیتروژن مضر ریشه، درصد قند (عیار)، عملکرد ریشه (وزن تر ریشه) و همچنین عملکرد قند معنی­دار بود. بیشترین مقدار سدیم ریشه (71/0 درصد) و پتاسیم ریشه (05/8 درصد) در محلول­پاشی با غلظت 2 در هزار و در 40 درصد پوشش سطح زمین و بیشترین مقدار نیتروژن مضر (11/1 درصد) در محلول­پاشی با  غلظت 3 در هزار و در 60 درصد پوشش سطح زمین حاصل شد. با افزایش مقادیر آهن تا 2 و 3 در هزار، عیار قند (درصد قند) نسبت به شاهد افزایش پیدا کرد. بیشترین عملکرد وزن­تر ریشه (136570 کیلوگرم در هکتار) از تیمار محلول پاشی 3 در هزار آهن در مرحله 20 درصد پوشش زمین به­دست آمد که تفاوت معنی­داری با مقادیر 1 و 2 در هزار آهن در مرحله 80 درصد پوشش زمین نداشت. بیشترین عملکرد قند (30586 کیلوگرم در هکتار) از محلول­پاشی آهن با غلظت 2 در هزار و در مرحله 80 درصد پوشش زمین به ­دست آمد.}, keywords_fa = {آهن نانو,پتاسیم,درصد قند,سدیم,عملکرد ریشه}, url = {https://rfcj.urmia.ac.ir/article_20004.html}, eprint = {https://rfcj.urmia.ac.ir/article_20004_bc9df4443ada0e06fc42a91c7d4cf3cb.pdf} }